Dichter bij de hel dan dit is door een mens nauwelijks voor te stellen.
Je zou maar een nabestaande geliefde zijn. Of een familielid van een gestorvene. Jaarlijks zie je dan op 11 september weer je zoon, dochter, man of vrouw uit een brandend gebouw springen. Geen zelfmoord, zoals sommigen dat afkeuren. Een wanhoopsdaad uit pijn, fysieke pijn, in de hoop op wat dan ook, behalve dat.
Toch is er in die stad niet de stijging van immigrantenhaat geweest, die men in het buitenland kon waarnemen. Ook in Nederland. Dat zou een les kunnen zijn voor ons, die ver weg waren van deze ellende.
No comments:
Post a Comment