Jellaba - Die jurk past ons allemaal

Door eerstkoffie.
Vandaag is het 26 °C en ik ben blij dat de zomer dit jaar valt op een voor mij vrije dag.
Dat ik er ook nog eens niet doorheen geslapen ben, maakt het zomerfeest compleet.
Heel Nederland hult zich vandaag in glanzende korte broekjes en synthetische, plakkerige topjes, al dan niet gecomplementeerd met een trendy buiktas. Want dat is 'zo handig'.

Ondanks het ontbreken van een lange baard, meen ik dat het vandaag de dag is om mijn Islamitische jurk aan te schieten. Vrouwen lopen hier ook in een broek dus ik voel me een lopende emancipatie-bijdrage.
Belangrijker dan dat is het comfort. Licht en luchtig. Niet doorschijnend dus voldoe ook nog eens aan de eisen.
Een professioneel Turks atelier heeft gaten met zoom gemaakt in de zakken aan de zijkent. Voor een optimale ventilatie.

Als ik me, met een espresso in de hand, naar de tuinbank begeef, komt de buurvrouw giechelend over de schutting hangen. Geirriteerd bedenk ik me dat haar vrouwelijke juwelen, gehuld in bikini, nu grensoverschrijdend op mijn grondgebied hangen. Maar, tolerant als ik ben zeg ik haar gedag.
"Leuke jurk heb je aan." zegt ze. Vin je me vast goed staan omdat 'ie zoveel van mijn lichaamsbouw verhult, vul ik haar gedachten aan in stilte en met de nodige zelfspot.
Buurvrouw, sommige mensen zijn net muggen of wespen. Ze bestaan louter om anderen te irriteren. Jij hoeft mij er niet op te wijzen dat jij tot één van die mensen behoort want dat wist ik al. Ik beveel je daarom aan je mond te houden als je niets te zeggen hebt.
Ze giechelt. Ik moet zeggen, zij is één van de weinigen die mijn sarcasme goed kan velen en het wegwuift met een lach. Dat streelt haar.

"Het staat je gewoon goed. Het is jammer dat dat hier niet kan. Het maakt een man charmant, het verhult genoeg om mijn fantasie haar eigen werk te laten doen, mocht ik dat wensen. Ik wou dat meer kerels dat durfden."
Ik ben onder de indruk. Buuf, ik heb er nog een. Laat me je die even aanreiken, schiet hem aan en kom even een koud glas water met aardbeiensiroop drinken.
Ik loop naar boven, pak de jurk en geef hem haar over de schutting. Ze giechelt terwijl ze haar bikini ophijst.

"Heerlijk, koel en vrij. Niemand kan zien dat ik er niks onder draag" zegt ze als ze op mijn tuinbank zit.

Ze heeft gelijk en ik complimenteer haar met haar verschijning.
Kort vertel ik haar wat over het begrip 'Hijab' en hoe een bijpassende hoofddoek het in het openbaar helemaal zou kunnen afmaken.