Tulpen uit Amsterdam

Door Daphnée Lakhdar

Op het Centraal station in Amsterdam is het elke (werk)dag een ware aanval van plaatselijke krantenbezorgers, die als leeuwen op hun prooi duiken, de prooi in dit geval de passagiers in de bomvolle bussen tijdens de ochtendspits.
De afweging is altijd welke krant het gaat worden, normaliter ga ik voor de Spits, omdat deze naar mijn mening de enige is waar nog op redelijk niveau geschreven wordt (deze mening is inmiddels bijgesteld, maar daarover later meer) maar besloot vandaag eens voor beide kranten te gaan. Na een take-away koffie gehaald te hebben (geeft me zo’n werelds gevoel) nam ik plaats in de trein om vervolgens mijn beide veroveringen door te spitten.

Na de Metro binnen vijf minuten doorgelezen te hebben, en vastbesloten deze voorgoed terzijde te laten liggen, kwam ik aan bij de Spits. De eerste pagina’s kwamen overeen met wat ik net in de Metro had gelezen, totdat de column van Rita Verdonk mijn aandacht trok, de titel: ‘Straatcoaches gezocht.’
Twee dagen geleden heeft de SP een debat aangevraagd over het inzetten van straatcoaches. Een aantal coaches gaven aan zich te vervelen en er deden verhalen de ronde dat een paar straatcoaches eerder overlast veroorzaakten dan het aan te pakken. Volgens de SP werkt de aanwezigheid van straatcoaches in een aantal wijken wel degelijk goed, maar is het niet overal even effectief. Zowel de SP als de VVD heeft aangegeven dat er een onderzoek naar moet komen voor officiële cijfers.
Nou zou Rita, Rita niet zijn, als zij hierover geen uitgesproken mening zou hebben.

"Als de lente komt dan stuur ik jou tulpen uit Amsterdam." Een liedje dat iedereen kent. Je krijgt er een lentehumeur van. Vrolijk, positief...
Een sfeertje dat mensen allang niet meer ervaren in onze hoofdstad. Het is er immers steeds onveiliger geworden, vooral Marokkaans tuig heeft het voor het zeggen op straat. Ze schelden, bedreigen, mishandelen en plegen overvallen. En natuurlijk nooit alleen, maar altijd in een groep. Al jaren is dit aan de gang, er moest een oplossing voor komen.”

In een land, waar de nadruk wordt gelegd op het feit dat we ‘allemaal Nederlanders’ zijn, ze het liefst zien dat wij afstand doen van onze andere nationaliteiten, ze claimen dat de multiculturele samenleving is mislukt omdat wij ons nog teveel associëren met onze etnische achtergrond, de politiek claimt dat allochtonen en met name Marokkanen jongeren zich distantiëren van de Nederlandse cultuur, is het niet heel bevorderlijk deze groep constant weg te zetten als ‘Marokkaanse jongeren’.
Daarnaast, moet expliciet vermeld worden dat straatcoaches ook een groot aandeel hebben in bijvoorbeeld Amsterdam Zuid Oost, een buurt waar geen Marokkaan te bekennen is, en uitsluitend gedomineerd wordt door West-Afrikanen, Surinamers en Antilianen.

Na het lezen van deze column begon mijn bloed te borrelen, heb ik mijn arme Twittervolgers op de vroege ochtend overladen met gefrustreerde en verontwaardigde tweets, en mijn FaceBook vrienden eveneens met dit probleem opgezadelt.
Eindelijk op kantoor aangekomen, besloot ik dit fenomeen verder te onderzoeken. Nu zes uur later, en aardig wat kennis rijker bij deze aan mij om mijn bevindingen met jullie te delen, lees en huiver.

Stelling 1: ‘Om die schone taak te kunnen uitvoeren moet je het diploma Beveiliger hebben. Of je moet bereid zijn aan die opleiding te beginnen. Ja, inderdaad, je kunt dus met alleen de basisschool (en een brommer) straatcoach worden in Amsterdam.’

De expliciete vereiste voor de sollicitant is dat de straatcoaches in spé wel degelijk een afgeronde MBO diploma beveiliging moeten hebben, of bereid moeten zijn deze te gaan halen. Just so you know, het systeem in Nederland is: Basisschool, middelbare school, MBO. Waar Verdonk blijft hangen, gaat de werkelijkheid nog acht jaar verder. De brommer moet vervangen worden met een mountainbike, dit is hun bewegingsmiddel tijdens werktijd.

Stelling 2: ‘Helaas staat deze vacature niet open voor autochtone Nederlanders, er is namelijk een aanvullende eis: je moet goed Arabisch kunnen spreken.’

Ook meldt Verdonk dat deze vacature puur en alleen beschikbaar zou zijn voor allochtone sollicitanten, waar in werkelijkheid dit nergens wordt aangegeven. Wel is van belang, dat de straatcoaches aansluiten op de doelgroep van de wijk waar ze ingezet zullen worden. In Nieuw West zullen dat voornamelijk straatcoaches van Arabische/Marokkaanse afkomst zijn, waar het in de Bijlmer voornamelijk coaches van Surinaamse kom-af betreft. Daarnaast heb ikzelf meer dan genoeg Nederlandse straatcoaches zien patrouilleren.

Stelling 3: ‘En dat voor een salaris van 1800 euro per maand. (Totale kosten: 6,8 miljoen.) Amsterdam huilt, waar het eens heeft gelachen.’

De nadruk wordt gelegd op het salaris van €1800 bruto op fulltime basis, een salaris dat conform de beveiliging CAO is vastgesteld en met alle respect, bepaald geen vetpot is. Niet stilgestaan wordt bij het feit dat zij onregelmatige werktijden hebben (tevens ’s nachts werkzaam zijn), buiten werken en de nodige risico’s lopen.

Veel positieve verhalen zijn er ook te vinden wanneer je het internet afstruint, en deze kan ik bevestigen.
Na jaren in Amsterdam Oost gewoond te hebben, en de start van dit project te hebben meegemaakt, kan ik met alle oprechtheid vermelden dat de straatcoaches daar de boel goed in het gareel hebben gekregen, en ik er sindsdien met een gerust hart ’s avonds over straat kon (kon, omdat ik ben verhuisd, niet omdat de situatie is veranderd). Als we kijken naar de etnische achtergrond van de ‘belagers’ kan ik constateren dat het inderdaad Marokaans ‘tuig’ betrof ..en Surinaams ‘tuig’ .. en Nederlands ‘tuig’ .. en Hindoestaans ‘tuig’ ..en Turks ‘tuig’. De enige overeenkomst die zij hadden was het feit dat ze stuk voor stuk jong en vervelend waren. Etniciteit en religie waren totaal geen raakvlakken.

Betreft de staatcoaches, ik wil niet iedereen heilig verklaren, al helemaal niet omdat bepaalde signalen uit hun eigen monden zijn gekomen, maar ik wil wel de nadruk leggen dat er een grote groep is, die zijn werk wel daadwerkelijk serieus neemt, toegewijd is, de samenleving wil veranderen, en dat bij zichzelf wil laten beginnen.

Rita Verdonk is een ‘politicus’ (of wat er nog van over is) die compleet uit beeld is verdwenen omdat zij niet serieus genomen werd. Mij rest nu de vraag: waarom neemt Spits nieuws haar nog wel serieus? Waarom doen zij mee aan dit soort taferelen, waarom provoceren zij? En dat terzijde, waarom gaan zij niet eerst de feiten na vooraf ze zoiets publiceren? Een column is bedoelt als vrijheid van meningsuiting, niet als opsomming van feiten die berusten op onwaarheden.

Betreft de feiten gaat de Spits nog wel vaker de mist in:

Zoals Prem in zijn column tevens in de Spits op nationale vrouwen dag aangaf:

‘Mannen zijn honderdduizenden jaren bezig vrouwen te onderdrukken, zelfs via religie. Zowel de Thora, de Bijbel als de Koran geven Eva de schuld van de verdrijving uit het paradijs. De rol van de vrouw in deze boeken helpt mee aan de hersenspoeling dat het ultieme doel van de vrouw het moederschap is met fulltime gezinsverzorging.'

Laat nou net de Quran het enige heilige boek zijn, dat nérgens vermeld wie de ‘schuldige’ was, maar beide even aansprakelijk stelden, dit even terzijde.

Vorige week, in de trein en onderweg naar werk, had ik een gesprek met een Joodse man. Zijn woorden: ‘Jullie (moslims) worden in kwaad daglicht gezet, en blijven stil. Wanneer jullie stil blijven, zal het tegendeel nooit bewezen worden, en krijgen mensen als Wilders de kans om de publieke opinie compleet naar hun eigen hand te zetten. Wij (Joden) zijn altijd in opstand gekomen tegen negatieve publiciteit, hoe groot of klein het ook is, of we verschil kunnen maken of niet, we laten onze stem horen, en het is tijd dat jullie dat ook gaan doen.’

Hij had meer dan gelijk, en bij deze heb ik besloten dit te gaan doen.